Hoe recupereer je (een deel van) je betaalde onderhoudsgeld?

Je kent het wel: onderhoudsgeld (of ‘alimentatie’), het geld dat iemand regelmatig stort aan een kind, ex-partner, ouder … om bij te springen in zijn of haar financieel onderhoud. De rechter heeft dit beslist of het is overeengekomen, bijvoorbeeld in een echtscheidingsovereenkomst. Hoe en wanneer kan je dit alimentatiegeld aftrekken van je belastbaar inkomen?

Vier voorwaarden voor fiscale inbreng

Er moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan om het betaalde onderhoudsgeld te mogen inbrengen in je inkomstenbelasting.

1. Het onderhoudsgeld wordt betaald omdat er een wettelijke onderhoudsverplichting is.

Bijvoorbeeld: de wet bepaalt dat iedere ouder verplicht is bij te dragen in het onderhoud van zijn of haar kinderen. Daarnaast bestaan er onderhoudsverplichtingen voor onder meer: (ex-)echtgenoten en wettelijk samenwonenden, kleinkinderen, ouders en grootouders.

Voor minderjarige kinderen en meerderjarige studerende kinderen is er altijd een onderhoudsverplichting. Voor de anderen is die er alleen maar wanneer zij behoeftig zijn.

2. Ontvanger en betaler van het onderhoudsgeld behoren niet tot hetzelfde gezin.

Hier rijst natuurlijk de vraag: wat bij co-ouderschap? Wanneer je een co-ouderschapsregeling hebt met je ex-partner, slaat het onderhoudsgeld op de periode waarin de kinderen niet bij jou zijn. Let wel, je mag alleen onderhoudsgeld fiscaal inbrengen van kinderen die je niet fiscaal ten laste hebt. En je kan de belastingsaftrek ook niet combineren met fiscaal co-ouderschap. De berekening van het voordeel dat je haalt uit fiscaal co-ouderschap is complex en afhankelijk van veel factoren. Hier een algemeen beeld van geven, is quasi onmogelijk.

3. Het onderhoudsgeld wordt regelmatig betaald.

Dit kan wekelijks of maandelijks zijn, maar dat is niet noodzakelijk. Zo worden ook betalingen aanvaard die onder bepaalde omstandigheden herhaald worden, bijvoorbeeld het aanvullen van een kindrekening als het saldo ontoereikend is.

4. Documenten en bewijzen voorleggen

Ten slotte moet je documenten kunnen voorleggen die aantonen dat het onderhoudsgeld werkelijk betaald werd én aan wie je betaalde. Dit bewijs je heel eenvoudig met bankrekeninguittreksels. Hou deze dus goed bij!

Berekenen wat je kan recupereren

Bereken eerst hoeveel onderhoudsgeld je werkelijk betaalde. Het onderhoudsgeld is aftrekbaar in de personenbelasting dus je kijkt naar een specifiek inkomstenjaar.

Laten we inkomstenjaar 2020 nemen (dit is aanslagjaar 2021). Linde en Joris (fictieve namen) zijn sinds 2018 gescheiden en hebben 2 kinderen. Ze zijn gescheiden in onderlinge toestemming en kwamen overeen dat Linde elke maand €100 onderhoudsgeld betaalt per kind en dat beiden elke maand €100 storten op de kindrekening. De 2 kinderen zullen fiscaal ten laste staan bij Joris. En er is een week/week-regeling.

Joris zal niks kunnen inbrengen op zijn belastingsaangifte aangezien hij al het fiscale voordeel heeft van de kinderen ten laste. Linde, kan er wel aanspraak op maken: zij betaalt elke maand €300 onderhoudsgeld, wat neerkomt op €3600 per jaar. Zij moet dit werkelijk betaalde bedrag invullen in vak VIII ‘Aftrekbare vorige verliezen en bestedingen’, punt 2.

En dan de berekening: Linde had in 2020 een netto-inkomen van €22.880. Daarmee belandt zij in de tweede inkomensschijf. Zij kan 80% van het werkelijk betaalde onderhoudsgeld aftrekken. In haar geval: 80% van €3600, dat is €2.880. Mocht Linde de alimentatie niet inbrengen, dan betaalt zij op dit bedrag €1.152 belasting, want het belastingtarief in de tweede inkomensschijf is 40%. Linde kan dus €1.152 recupereren.

Webinar: scheiden of blijven ?

bemiddeling bij scheiding gent

VOLG EEN GRATIS WEBINAR OVER SCHEIDINGSBEMIDDELING

Infosessie over scheidingsbemiddeling voor particulieren.

Veilig & discreet via Zoom. Aantal deelnemers is beperkt.

VOLLEDIG VRIJBLIJVEND!

woensdag 1 juni 2022 – 20u

Wat kom je te weten?

Wat houdt scheidingsbemiddeling in?

En wat doet een bemiddelaar?

Met welk resultaat eindig je?

Wat is het verschil met een advocaat?

Bemiddelingstraject versus scheidingsprocedure voor de rechtbank.

Communicatietips en advies om een vechtscheiding te vermijden.

Hoe krijg je jouw partner mee in een bemiddeling?

Hoe worden de belangen van het kind gezien?

Is scheidingsbemiddeling iets voor jullie?

Voor alle duidelijkheid: het is niet de bedoeling om tijdens deze infosessie persoonlijke scheidingsdossiers te bespreken en vragen over individuele zaken te beantwoorden. Daarvoor neem je beter contact op voor een intakegesprek.

Geen velden gevonden.

Systemisch kijken naar conflicten

Systemisch kijken naar conflicten betekent dat je de ganse context van het conflict bekijkt en je niet focust op het probleem an sich.

Je zoomt uit naar de personen in de omgeving van het conflict en naar wie er verder relationeel mee verbonden is. Zo krijg je een meer gedragen beslissing. 

Bijvoorbeeld: de rechter fluit een ouder terug die de verblijfsregeling voor de kinderen betwist. Waarom? Omdat die ouder enkel het belang van het kind voorop stelt. De ouder kijkt niet naar de belangen van de andere ouder, meemoeder, meevader

Systemisch kijken vermijdt dat één ouder de andere ouder gijzelt in het contact met de kinderen. 

Als systemisch coach kunnen we de beslissing van de rechter alleen maar toejuichen. Het grotere geheel wordt bekeken waarbinnen het conflict zich situeert 

( Cass.14 juni 2019).

8 Tips bij scheiding

Wees duidelijk

Het is belangrijk om duidelijk tegen je partner te zeggen dat je wil scheiden. Gebruik dan ook het woord ‘scheiden’.

Zeggen dat je ‘het even niet meer ziet zitten’ of ‘tijdelijk een afkoelingsperiode wil inlassen’ is niet helder genoeg.

Verzeker jezelf ervan dat je boodschap effectief ontvangen wordt door je partner.

Ga traag vooruit

Neem de tijd en geef je partner de tijd. Je hebt duidelijk gemaakt dat je wil scheiden. Geef je partner nu voldoende ruimte om je beslissing te aanvaarden en alles op een rijtje te zetten.

Jij loopt misschien al een tijdje rond met de idee dat je wil scheiden, maar voor de ander kan dit een grote verrassing zijn. Je vraagt eigenlijk dat iemand een grote mentale bocht maakt. Als je verwacht dat dit snel gaat, of het pusht, gaat de ander in weerstand. Altijd. 

Een scheiding, en zeker een bemiddeling, kan pas slagen als beide partners aanvaarden dat de relatie over is.

Wees niet boos op je partner

It takes two to tango. En ook scheiden doe je met twee. Jij verwijt je partner ongetwijfeld veel. Dat is normaal. Je partner verwijt jou ook veel. En ook dat is normaal.

Jullie zijn misschien boos op elkaar, maar die boosheid helpt je niet vooruit, integendeel.Hou je boosheid bij jou. Het is immers jouw boosheid en jouw boosheid alleen. Ze vertroebelt je blik bij het uitwerken van een regeling. 

Als bemiddelaar help ik je om je boosheid een plaats te geven en helder te werken aan een overeenkomst. 

Marchanderen, manipuleren!


Een onverwachte scheidingsmelding kan hard aankomen bij je partner met een emotionele tsunami van boosheid, woede, verdriet, angst, onzekerheid …
Deze emoties kanaliseren is een hele klus. Ook hier help ik als bemiddelaar. 
Er zullen reacties komen die je niet verwacht, bijvoorbeeld: 
– Chanteren: ‘Als je het huis verlaat, zorg ik ervoor dat je de kinderen niet meer ziet.’
– Marchanderen: ‘Ik ga voor een week-week regeling voor de kinderen, dan hoef ik je geen onderhoudsgeld te betalen.’
Bouw een periode in om deze emotionele reacties te ontmoeten, te ondergaan en te verwerken. Ook dit hoort bij het scheidingstraject.

Praat in de ik-vorm

Dit is en blijft een hele moeilijke. Je zit misschien vol boosheid, frustratie, teleurstelling en gaat je partner verwijten maken. Dat is begrijpelijk, maar het brengt geen zoden aan de dijk. Ook al zie je veel tekorten bij je partner, besef dat het glas half vol of half leeg is, afhankelijk van wie er naar kijkt.

Luister eens naar jezelf in de gesprekken met je partner. Maak je verwijten? Dat is dus niet zinvol. Het is beter vanuit jezelf te spreken. Als je zegt hoe je het allemaal zelf ervaart, dan kan de ander daar weinig tegenin brengen. 

Bijvoorbeeld: Ik stel vast dat je de auto niet in de garage hebt gezet en ik vind dit niet leuk.

Hou de kinderen er buiten

De kinderen hebben niet gekozen voor een scheiding maar ondergaan die wel. Ze zijn loyaal aan beide ouders en zien mama en papa even graag. Hen proberen in je kamp te trekken, is not done. Je belast dan de kinderen waardoor zij – letterlijk – gebukt gaan onder de scheiding. Dit valt altijd te vermijden, want de kinderen hebben het zo al moeilijk genoeg. Vaak zoeken zij naar de oorzaak van de scheiding bij zichzelf (dit is wel afhankelijk van hun leeftijd). 

Hou de kinderen er buiten, anders beschadig je hen onherroepelijk.

Als ouders staan jullie boven de kinderen, in alle omstandigheden, ook bij een scheiding. Wanneer jullie, ook in moeilijke momenten, de beslissing nemen, voor de kinderen, zullen de kinderen dit aanvaarden. Doe je dit niet als ouders, dan nemen de kinderen het over en stellen ze zich boven jullie. Wanneer ouders lijden, leiden de kinderen.

Spreek respectvol over de andere ouder met je kinderen

De kinderen trekken naar de ouder die zich het minst negatief uitspreekt over de andere ouder.

Door tegen je kinderen slecht te praten over je partner, neem je hun veiligheid weg en dwing je hen te kiezen. 

En ze zullen kiezen, en meer bepaald voor de ouder van wie ze op dat ogenblik het meest afhankelijk zijn. Dit zegt echter niets over de liefde van de kinderen voor de andere ouder.

Vermijd dat de kinderen in die tweespalt komen, dat is het beste voor iedereen.

Ga voor bemiddeling

Past een groot deel van deze tips bij jouw gedachtengang? Kies dan – samen met je partner – voor bemiddeling. Het is een informeel, duidelijk afgebakend traject waarin jullie, onder begeleiding, samen op zoek gaan naar een evenwichtige oplossing. Met die oplossing kan je verder, want ze wordt door beiden uitgewerkt en gedragen. 

Contacteer mij vrijblijvend voor meer informatie of een intakegesprek.

Wil je nog tips en nieuws ontvangen? Schrijf in op onze nieuwsbrief.

Wie lost de hypotheek verder af?

Wanneer de woning gezamenlijk gekocht is, blijven beide partners verantwoordelijk voor de aflossing van het de hypotheek.

Vaak zal de persoon die in de woning blijft wonen de lening verder alleen afbetalen. Je kan aan de rechter vragen dat de andere partner tijdelijk tussenkomt en ook een deel van de lening afbetaalt.
De rechter kan in het raam van de procedure het genot van de woonst toewijzen aan een partner, op voorwaarde dat die de hypothecaire lening betaalt. Maar de bank is niét gebonden door de beslissing van de rechter en kan toch aan beide partners vragen dat zij de lening verder blijven betalen.

Onderhoudsbijdrage voor ex-partner

Scheiden kan je materiële situatie ingrijpend veranderen.
Als je niet getrouwd bent, kan je geen financiële eisen stellen aan je partner.
Als je geen gezamenlijk akkoord kan sluiten over jullie financiële situatie, kan je dat voor de rechtbank ook niet opeisen. Als de omstandigheden van de feitelijke scheiding schrijnend zijn, of als je een langdurige feitelijke relatie had, kan soms tijdelijk een onderhoudsbijdrage worden verkregen.

Natuurlijk behoudt iedere ouder de plicht bij te dragen aan de financiële lasten die de kinderen veroorzaken.
Als je getrouwd bent, heeft je echtgeno(o)t (e) de plicht je te helpen. En dat vanaf de aanvraag tot echtscheiding (vanaf de scheiding als de zaak voor de rechter komt) tot wanneer de echtscheiding is uitgesproken.

Tijdens de procedure wordt het onderhoudsgeld bepaald op basis van de levensstijl die de echtgenoten zouden gehad hebben mochten ze niet uit elkaar gegaan zijn. Beide partijen zijn nog altijd gehuwd en de bijdrage is juridisch gebaseerd op de hulp- en bijstandsplicht van art. 213 en art 221,1e lid van het B.W..
Nà de echtscheiding wordt de onderhoudsuitkering berekend op basis van de behoeften van de ex-partner. Die behoeftigheid wordt omschreven als elk beduidend financieel onevenwicht in de globale financiële situatie van de beide ex-echtgenoten.

Daarbij wordt rekening gehouden met zowel alle inkomsten en kosten als met de mogelijkheid om inkomsten te verwerven. De rechtspraak tussen 2007 en 2011 lijkt de grens van het financieel onevenwicht op € 500 per maand te leggen. Een verschil van méér dan € 500 in de globale economische positie tussen beide ex-partners wordt als een financieel onevenwicht beschouwd (Tijdschrift voor Familierecht 2011/6, 111).
Je kan – in principe – alleen een onderhoudsuitkering krijgen voor een periode die gelijk is aan de duur van het huwelijk en het bedrag mag niet groter zijn dan een derde van de inkomsten van de onderhoudsplichtige.
In geval van feitelijke samenwoning beslist de rechter over het onderhoudsgeld tussen de ex-partners.
De onderhoudsuitkering is het bedrag dat een ex-partner krijgt om in zijn/haar eigen behoeften te voorzien en is te onderscheiden van de onderhoudsbijdrage voor de kinderen.

Onderhoudsbijdrage voor de kinderen

Beide ouders zijn wettelijk verplicht tussen te komen in het onderhoud en de opvoeding van de kinderen. Hun onderlinge bijdrage bepalen ze zelf.

Maar als er geen akkoord is, zal de rechter de bijdrage van elke ouder bepalen. Die bijdrage wordt dan berekend op basis van alle samengevoegde middelen van beide ouders: alle beroepsinkomsten en alle andere inkomsten (zoals inkomsten uit onroerende goederen of sociale voordelen) die de levensstandaard van de ouders en de kinderen ondersteunen. Ook de beschikbaarheid van de ouders kan bekeken worden.
Verder wordt gekeken naar de gewone en buitengewone kosten van de kinderen, waar de kinderen verblijven en wie de kinderbijslag ontvangt. Een voorbeeld: verblijven de kinderen meer bij de moeder en ontvangt zij ook de kinderbijslag, dan beïnvloedt dit de bijdrage van de vader.

Een fiscale optimalisatie van de onderhoudsgelden kan beide ouders veel geld uitsparen. Het fiscaal voordeel van de kinderen splitsen over de beide ouders is nadelig voor beide ouders. Beter is het te bepalen dat één ouder de kinderen fiscaal ten laste neemt en de andere ouder de onderhoudsbijdrage voor de kinderen fiscaal aftrekt.

Let op voor chanteren en marchanderen

Een onverwachte scheidingsmelding kan hard aankomen bij je partner. Dat kan tot een emotionele tsunami leiden: boosheid, woede, verdriet, angst, onzekerheid, … Het is een hele klus om die emoties te kanaliseren.

Verwacht je maar aan onverwachte reacties van je partner.

– ‘Als je het huis verlaat, zorg ik ervoor dat je de kinderen niet meer ziet.’ (chanteren)

– ‘Ik ga voor een week-weekregeling voor de kinderen, zodat ik je geen onderhoudsgeld moet betalen.’ (marchanderen)

Bouw deze periode in bij een scheiding. Aanvaard dat emoties het goede én het kwade in elke mens aanwakkeren. Daarom is het belangrijk om je tijd te nemen zodat je dit kan ontmoeten én ondergaan.

Praat in de ik-vorm

Misschien nog de moeilijkste tip: praat in de ik-vorm. Hoor jezelf eens in een gesprek met je partner. Meestal verwijt je je partner en spreek je nog enkel verwijtend, zie je alleen nog de tekorten van de andere. Wees eerlijk: het glas is half vol of half leeg, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt. En dat beslis jij zelf, in volle onafhankelijkheid.

Besef dat als voor jou het glas half vol is, dat het voor hem/haar half leeg kan zijn. Verwijten maken is dan niet zinvol. Spreek beter vanuit jezelf en hoe je het zelf ervaart. Dat kan de andere dan niet tegenspreken.

Bijvoorbeeld: ‘Ik stel vast dat je de auto niet in de garage hebt gezet en ik vind dit niet leuk.’

Aanvaarding

Je hebt duidelijk gemaakt dat je wil scheiden. Wat nu?

Geef je partner de tijd om je beslissing te aanvaarden. Misschien loop jij al een poos rond met het idee dat je wil scheiden. Maar misschien is dat voor de andere partij nog altijd een verrassing. Laat je beslissing dus doorsijpelen. Gun je partner de tijd om alles op een rijtje te zetten. Zorg ervoor dat hij/zij de mentale bocht kan maken.

Hou er rekening mee dat tussen de scheidingsmelding en de scheidingsaanvaarding enige tijd verloopt.

Als je dat niét doet, dan gaat je partner zich verzetten. Altijd. Een bemiddeling kan pas slagen als beide partners aanvaarden dat de relatie over is.