Scheidingsbemiddeling versus klassieke echtscheidingsprocedure.

Jullie zijn aan het scheiden maar kunnen geen akkoord vinden over de huisvestiging van de kinderen, de overname van de gezinswoning etc.

Deze situatie kan leiden tot een ernstig conflict als ze niet snel wordt opgelost.

Je wil jouw rechten afdwingen en overweegt het opstarten van een rechtszaak.

Op zich is dit begrijpelijk.

Een rechtszaak leidt evenwel vaak tot een onherstelbare breuk in relaties met de kinderen, andere partner, schoonouders.

Bij een rechtszaak is het vaak ‘alles of niets’: een proces win je of verlies je.

Als er geen serene dialoog meer mogelijk is, kunnen jullie overwegen om beroep te doen op een neutrale derde, de bemiddelaar.

De bemiddelaar zal via een specifieke methode de gesprekken faciliteren en trachten een akkoord te bereiken. Op die manier vermijd je dat een rechter of arbiter een oplossing oplegt.

Essentie van bemiddeling

  1. Beide partijen verbinden zich er dus vrijwillig en ongedwongen toe om samen een oplossing te vinden voor hun geschil. De partijen kunnen eveneens op elk ogenblik beslissen de bemiddeling te beëindigen.
  2. De partijen doen een beroep op een neutrale, onafhankelijke en onpartijdige persoon: de bemiddelaar. Hij komt niet tussen beiden als advocaat, noch als rechter of arbiter. De bemiddelaar probeert de dialoog tussen de partijen te bevorderen of terug op gang te brengen. Hij luistert naar de partijen en voert met hen een constructieve dialoog. Zo probeert hij de partijen zelf tot een akkoord te laten komen. Naast zijn inzicht in menselijk functioneren blijft de bemiddelaar onafhankelijk, neutraal en onpartijdig.
  3. Alles wat tijdens een bemiddeling wordt gezegd of uitgewisseld (documenten, e-mails, enz.) is in principe strikt vertrouwelijk. De vertrouwelijkheid van de bemiddeling moet tijdens de hele duur nageleefd worden door de partijen en de bemiddelaar, maar ook door derden (vb. een expert). Dat is een van de grote voordelen van bemiddeling. De partijen kunnen vrijuit spreken: wat ze zeggen of schrijven kan niet worden gebruikt buiten de context van bemiddeling.

Wat na de bemiddeling ?

Op het einde van de bemiddeling is het de bedoeling dat de betrokken partijen akkoord gaan. Uiteraard is dat niet altijd het geval en kan de bemiddeling resulteren in een gedeeltelijk of zelfs geen akkoord. Gelukkig stellen we in onze praktijk vast dat meer dan 90% van alle bemiddelingen eindigen in een volledig akkoord. In een absolute minderheid van de gevallen is er slechts een gedeeltelijk of geen akkoord.

Volledig akkoord

Als alle partijen het akkoord hebben ondertekend zijn er twee mogelijkheden:

De partijen stellen zich tevreden met het akkoord.

Een of meerdere partijen willen het akkoord door een rechter laten homologeren.

In familiale zaken is homologatie sowieso aangewezen en in sommige gevallen zelfs verplicht.

Homologatie betekent dat de rechter akte neemt van het akkoord, waardoor het uitvoerbaar wordt en dezelfde gevolgen heeft als een rechterlijke beslissing. Zo zijn alle partijen verplicht de overeenkomst te respecteren.

Gedeeltelijk akkoord

Het kantoor streeft er naar om steeds een globaal akkoord in iedere bemiddeling te bewerkstelligen.

Hebben partijen slechts een gedeeltelijk akkoord dan kan het deel dat niet via een bemiddeling kon worden beslecht door een rechter of arbiter worden beslecht.

Geen akkoord

Indien partijen niet tot een akkoord komen, dan kunnen zij een rechtszaak starten of verderzetten. Hetgeen tijdens de bemiddeling werd besproken en (eventueel) op papier werd gezet blijft vertrouwelijk.

Lees hier meer over de verschillende stappen die je doorloopt tijdens de scheidingsbemiddeling.