Proefscheiding: Ideale afkoelingsperiode?

Wat is een proefscheiding ?

Wanneer partners twijfelen om te scheiden of het samenleven tijdelijk “ on hold” willen zetten, kunnen zij een adempauze inlassen en een proefscheiding organiseren.

Soms schrikken partners van de relationele gevolgen van een scheiding: ze komen alleen in het leven te staan, ze missen de kinderen want de kinderen verblijven nu ook bij de andere partner,  hun vriendenkring wordt gesplitst …

Ook de financiële gevolgen worden niet altijd even helder ingeschat: kan ik de woning overnemen? Krijg ik een nieuwe lening bij de bank? Hoeveel kinderalimentatie zal er betaald worden?

Een proefscheiding helpt de partners om alles op een rijtje te zetten en de ingrijpende  gevolgen van een scheiding aan de lijve te ondervinden zonder dat er definitieve beslissingen worden genomen.

Het is een afkoelingsperiode waarin er tijd is voor reflectie en zelfzorg en elke partner kan op zijn eigen tempo nagaan of er nog een relatie mogelijk is.

Hoe kan een erkend bemiddelaar u helpen ?

Sommige partners doen bij huwelijksproblemen beroep op een erkend bemiddelaar in familiezaken. Wil u meer te weten komen over bemiddeling bij scheiding klik dan hier.

In heel wat gevallen zijn de partners nog niet zeker of zij definitief willen scheiden (twijfel). Sommige koppels kiezen op dat moment voor een proefscheiding.

Duur van de proefscheiding

Een proefscheiding is geen vrijblijvend gebeuren. Het is belangrijk dat er een einddatum wordt afgesproken tussen partijen. Daarbij kan gedacht worden aan een periode van drie of zes maanden. Ook hier bepalen de partners begin- en einddatum. De partners kunnen dit samen met de bemiddelaar bespreken en tot een vergelijk komen.

Doel van de proefscheiding

Essentieel is dat de partners aan elkaar uitleggen waarom zij willen proef scheiden. Beide partners kunnen elk verschillende beweegredenen hebben en samen met de bemiddelaar mag dit scherp verwoord worden: sommige mensen willen tijd voor zichzelf, willen een rustperiode inlassen en aan zelfzorg doen. Andere partners willen los komen van hun eigen familie of afstand nemen van de invloed van de schoonfamilie. Elk van deze behoeften mag gezien worden en aan bod komen en heeft bestaansrecht. Indien deze wederzijdse behoeften niet kunnen gezien worden door de partners, stelt zich de vraag of een proefscheiding zinvol is.  Bespreek dit samen met de bemiddelaar en neem hiervoor jouw tijd.

Afspraken

In deze periode maken jullie afspraken over de kinderen: blijven de kinderen  in de  woning wonen  en verhuizen de ouders? Of huren jullie of één van jullie tijdelijk een andere woning? Wie  betaalt verder de hypotheek en de huur van de woning/appartement. Hoe verloopt de verblijfsregeling? Behouden jullie de gemeenschappelijke rekeningen en blijven jullie samen bijdragen aan het huishouden? Ook hier is het raadzaam heldere afspraken te maken en in het belang van de kinderen zo weinig mogelijk verandering te installeren gezien het om een relatieve korte periode ( drie of zes maanden ) gaat.

Moeilijker zijn de afspraken tav elkaar: zien jullie elkaar nog regelmatig? Zijn er overlegmomenten? Gaan jullie gezamenlijk nog activiteiten doen? Hebben jullie psychologische bijstand of volgen jullie ondertussen relatietherapie?  Is er tijd en ruimte voor nieuwe ontmoetingen of is er een engagement om geen nieuwe partners te leren kennen? Al deze vragen verdienen een antwoord.

Neem ook hier jouw tijd en bespreek dit samen met de bemiddelaar. Indien jullie willen, organiseren wij tussentijdse evaluatiemomenten tijdens de proefscheiding.

Schriftelijke overeenkomst?

De afspraken worden steeds schriftelijk vastgesteld en ondertekend door de partners in aanwezigheid van de bemiddelaar.  Dit geeft rust en duidelijkheid voor beide partners in deze troebele periode. Jullie kunnen daar op terugvallen wanneer er onduidelijkheden/misverstanden zijn. Loopt de proefscheiding slecht af, dan kunnen jullie de gemaakte afspraken bevestigen of bijstellen in het kader van de scheiding. Weet dat jullie nooit gebonden zijn door de afspraken van de proefscheiding als jullie dit niet willen (vrijblijvend; geen juridische waarde): het gaat om een afgebakende periode met een specifieke invalshoek. De ondertekening van de overeenkomst van proefscheiding is wel een “plechtig” moment bij de bemiddelaar en toont het engagement van beide partners om te kijken wat nog mogelijk is.

8 Tips bij scheiding

Wees duidelijk

Het is belangrijk om duidelijk tegen je partner te zeggen dat je wil scheiden. Gebruik dan ook het woord ‘scheiden’.

Zeggen dat je ‘het even niet meer ziet zitten’ of ‘tijdelijk een afkoelingsperiode wil inlassen’ is niet helder genoeg.

Verzeker jezelf ervan dat je boodschap effectief ontvangen wordt door je partner.

Ga traag vooruit

Neem de tijd en geef je partner de tijd. Je hebt duidelijk gemaakt dat je wil scheiden. Geef je partner nu voldoende ruimte om je beslissing te aanvaarden en alles op een rijtje te zetten.

Jij loopt misschien al een tijdje rond met de idee dat je wil scheiden, maar voor de ander kan dit een grote verrassing zijn. Je vraagt eigenlijk dat iemand een grote mentale bocht maakt. Als je verwacht dat dit snel gaat, of het pusht, gaat de ander in weerstand. Altijd. 

Een scheiding, en zeker een bemiddeling, kan pas slagen als beide partners aanvaarden dat de relatie over is.

Wees niet boos op je partner

It takes two to tango. En ook scheiden doe je met twee. Jij verwijt je partner ongetwijfeld veel. Dat is normaal. Je partner verwijt jou ook veel. En ook dat is normaal.

Jullie zijn misschien boos op elkaar, maar die boosheid helpt je niet vooruit, integendeel.Hou je boosheid bij jou. Het is immers jouw boosheid en jouw boosheid alleen. Ze vertroebelt je blik bij het uitwerken van een regeling. 

Als bemiddelaar help ik je om je boosheid een plaats te geven en helder te werken aan een overeenkomst. 

Marchanderen, manipuleren!


Een onverwachte scheidingsmelding kan hard aankomen bij je partner met een emotionele tsunami van boosheid, woede, verdriet, angst, onzekerheid …
Deze emoties kanaliseren is een hele klus. Ook hier help ik als bemiddelaar. 
Er zullen reacties komen die je niet verwacht, bijvoorbeeld: 
– Chanteren: ‘Als je het huis verlaat, zorg ik ervoor dat je de kinderen niet meer ziet.’
– Marchanderen: ‘Ik ga voor een week-week regeling voor de kinderen, dan hoef ik je geen onderhoudsgeld te betalen.’
Bouw een periode in om deze emotionele reacties te ontmoeten, te ondergaan en te verwerken. Ook dit hoort bij het scheidingstraject.

Praat in de ik-vorm

Dit is en blijft een hele moeilijke. Je zit misschien vol boosheid, frustratie, teleurstelling en gaat je partner verwijten maken. Dat is begrijpelijk, maar het brengt geen zoden aan de dijk. Ook al zie je veel tekorten bij je partner, besef dat het glas half vol of half leeg is, afhankelijk van wie er naar kijkt.

Luister eens naar jezelf in de gesprekken met je partner. Maak je verwijten? Dat is dus niet zinvol. Het is beter vanuit jezelf te spreken. Als je zegt hoe je het allemaal zelf ervaart, dan kan de ander daar weinig tegenin brengen. 

Bijvoorbeeld: Ik stel vast dat je de auto niet in de garage hebt gezet en ik vind dit niet leuk.

Hou de kinderen er buiten

De kinderen hebben niet gekozen voor een scheiding maar ondergaan die wel. Ze zijn loyaal aan beide ouders en zien mama en papa even graag. Hen proberen in je kamp te trekken, is not done. Je belast dan de kinderen waardoor zij – letterlijk – gebukt gaan onder de scheiding. Dit valt altijd te vermijden, want de kinderen hebben het zo al moeilijk genoeg. Vaak zoeken zij naar de oorzaak van de scheiding bij zichzelf (dit is wel afhankelijk van hun leeftijd). 

Hou de kinderen er buiten, anders beschadig je hen onherroepelijk.

Als ouders staan jullie boven de kinderen, in alle omstandigheden, ook bij een scheiding. Wanneer jullie, ook in moeilijke momenten, de beslissing nemen, voor de kinderen, zullen de kinderen dit aanvaarden. Doe je dit niet als ouders, dan nemen de kinderen het over en stellen ze zich boven jullie. Wanneer ouders lijden, leiden de kinderen.

Spreek respectvol over de andere ouder met je kinderen

De kinderen trekken naar de ouder die zich het minst negatief uitspreekt over de andere ouder.

Door tegen je kinderen slecht te praten over je partner, neem je hun veiligheid weg en dwing je hen te kiezen. 

En ze zullen kiezen, en meer bepaald voor de ouder van wie ze op dat ogenblik het meest afhankelijk zijn. Dit zegt echter niets over de liefde van de kinderen voor de andere ouder.

Vermijd dat de kinderen in die tweespalt komen, dat is het beste voor iedereen.

Ga voor bemiddeling

Past een groot deel van deze tips bij jouw gedachtengang? Kies dan – samen met je partner – voor bemiddeling. Het is een informeel, duidelijk afgebakend traject waarin jullie, onder begeleiding, samen op zoek gaan naar een evenwichtige oplossing. Met die oplossing kan je verder, want ze wordt door beiden uitgewerkt en gedragen. 

Contacteer mij vrijblijvend voor meer informatie of een intakegesprek.

Wil je nog tips en nieuws ontvangen? Schrijf in op onze nieuwsbrief.

Let op voor chanteren en marchanderen

Een onverwachte scheidingsmelding kan hard aankomen bij je partner. Dat kan tot een emotionele tsunami leiden: boosheid, woede, verdriet, angst, onzekerheid, … Het is een hele klus om die emoties te kanaliseren.

Verwacht je maar aan onverwachte reacties van je partner.

– ‘Als je het huis verlaat, zorg ik ervoor dat je de kinderen niet meer ziet.’ (chanteren)

– ‘Ik ga voor een week-weekregeling voor de kinderen, zodat ik je geen onderhoudsgeld moet betalen.’ (marchanderen)

Bouw deze periode in bij een scheiding. Aanvaard dat emoties het goede én het kwade in elke mens aanwakkeren. Daarom is het belangrijk om je tijd te nemen zodat je dit kan ontmoeten én ondergaan.

Praat in de ik-vorm

Misschien nog de moeilijkste tip: praat in de ik-vorm. Hoor jezelf eens in een gesprek met je partner. Meestal verwijt je je partner en spreek je nog enkel verwijtend, zie je alleen nog de tekorten van de andere. Wees eerlijk: het glas is half vol of half leeg, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt. En dat beslis jij zelf, in volle onafhankelijkheid.

Besef dat als voor jou het glas half vol is, dat het voor hem/haar half leeg kan zijn. Verwijten maken is dan niet zinvol. Spreek beter vanuit jezelf en hoe je het zelf ervaart. Dat kan de andere dan niet tegenspreken.

Bijvoorbeeld: ‘Ik stel vast dat je de auto niet in de garage hebt gezet en ik vind dit niet leuk.’

Aanvaarding

Je hebt duidelijk gemaakt dat je wil scheiden. Wat nu?

Geef je partner de tijd om je beslissing te aanvaarden. Misschien loop jij al een poos rond met het idee dat je wil scheiden. Maar misschien is dat voor de andere partij nog altijd een verrassing. Laat je beslissing dus doorsijpelen. Gun je partner de tijd om alles op een rijtje te zetten. Zorg ervoor dat hij/zij de mentale bocht kan maken.

Hou er rekening mee dat tussen de scheidingsmelding en de scheidingsaanvaarding enige tijd verloopt.

Als je dat niét doet, dan gaat je partner zich verzetten. Altijd. Een bemiddeling kan pas slagen als beide partners aanvaarden dat de relatie over is.

Scheiden, hoe zeg je het?

Hoe je als partner aanbrengt dat je wil scheiden en waarom je wil scheiden, is erg belangrijk. Hoe je het zegt, wat je zegt … heeft heel veel gevolgen op het verdere verloop van de scheiding. Ik ga daarom graag even dieper in op de ‘scheidingsmelding’.

Scheiden doe je met twee

‘We gaan uit elkaar’, ‘Wij scheiden’, ‘Wij zijn niet meer samen’ … het lijkt soms alsof partners samen beslissen om een punt te zetten achter de relatie. Dat gebeurt soms, maar het is zelden het geval. Meestal neemt één partner het initiatief (die noemen we de ‘eerste beslisser’). Dat is daarom niet per se de partner die voor het initiële relatieprobleem zorgde, maar het is dus wel de partner die als eerste beslist dat de relatie stopt.

Deze partner heeft in eerste instantie een aanzienlijke ‘voorsprong’. Hij/zij* krijgt tijd om te wikken en te wegen, gewoon te worden aan het idee om zonder de andere partner te leven, om over praktische zaken na te denken en deze al te regelen (in het hoofd of in realiteit).

Wie het initiatief neemt om te scheiden, noemen we ‘eerste beslisser’.

Je zal mij niet horen zeggen dat deze partner het makkelijk heeft. De beslissing om te scheiden gaat gepaard met heel wat kopzorgen. Is het wel het juiste moment? Zal de ander eronder lijden? Hoe gaan de kinderen reageren? Is het niet beter om toch samen te blijven?

Soms stapelen deze zorgelijke gedachten zich zodanig op dat de partner nog maar één uitweg ziet: de scheiding plots aankondigen of opeens weglopen uit de relatie.

Deze partner is klaar om te praten over de praktische regeling van de scheiding.

Is de tweede beslisser ook ‘het slachtoffer’?

Of het nu plots gebeurt of niet, de andere partner (tweede beslisser, hoewel ‘beslisser’ hier relatief is) wordt voor een voldongen feit geplaatst. Dit wil niet zeggen dat deze partner geen aandeel heeft in de relatiebreuk. Misschien maakt hij de relatie al langer onmogelijk, maar ziet daar geen graten in of is er zich niet van bewust. Er zijn evenveel scenario’s als er relaties zijn.

De tweede partner krijgt van de buitenwereld dikwijls meer begrip, hij is het ‘slachtoffer’ dat in de steek wordt gelaten.

De tweede beslisser heeft alleszins meer tijd nodig om de aankondiging te verwerken. Hij zal in de war zijn, verrast of op zijn hoede. Wat heeft hij misgedaan? Hoe kan hij het weer goedmaken? Valt er nog aan de relatie te werken? Waarom zou hij meewerken aan een scheiding die hij niet wil? Hij zoekt naar signalen van hoop en toekomst. Hij voelt zich machteloos en wordt daardoor misschien kwaad.

Deze partner wil meestal vooral praten over het weer vlot krijgen van de relatie. De breuk is voor hem nog niet beslist. Pas wanneer deze partner aanvaardt dat er geen toekomst samen meer is, kan er worden gepraat over regelingen.

Een slechte scheidingsmelding is de ideale voedingsbodem voor een vechtscheiding.

De bemiddelaar kiest geen partij, maar ondersteunt

Voor mij als bemiddelaar maakt het niet uit wie aan de basis van de scheiding ligt, Ik bekijk beide partners als evenwaardig in toedracht en verantwoordelijkheid.

En toch vind ik het belangrijk om het te hebben over hoe iemand de scheiding aanbrengt bij de andere partner. Want, wanneer de eerste beslisser de scheiding opdringt en zijn partner de tijd niet gunt om dit te verwerken, eindigt het meestal in een  vechtscheiding.

Denk na over hoe je het zegt!

Wil je scheiden? Besef dan dat jij dit meer wil dan je partner. Dat je er ook al meer klaar voor bent. Je partner heeft recht op een duidelijke en gemotiveerde mededeling. En daar speel ik als bemiddelaar een rol: ik begeleid beide partners in dit proces. Ik help de eerste partner duidelijk te maken waarom hij wil scheiden en dit goed te verwoorden. Tegelijk ondersteun ik de andere partner om de scheiding te aanvaarden. We proberen samen uit het conflict te blijven. Dat kan alleen maar als je resoluut voor scheidingsbemiddeling kiest waarbij beide partners inzicht krijgen in het beslissingsproces en er erkenning is voor elkaars gevoelens.

Heb je hierover vragen? Stel ze gerust.

Wouter De Canck – scheidingsbemiddelaar – advocaat* Voor de leesbaarheid schrijven we steeds ‘hij’, maar dit kan natuurlijk m/v/x zijn.

Relatie in de stoomkoker

In coronatijden stijgt de druk, hoe houd je het vol?

Sommigen voorspellen een stijging van het aantal scheidingen, anderen zien een babyboom en meer huwelijken in de nabije toekomst … Het valt moeilijk te voorspellen wat corona met relaties zal doen. Maar je moet geen glazen bol hebben om te weten dat de semi-lockdown een uitdaging vormt voor partners en gezinnen.

En dan kan het grosso modo twee kanten uit. Ofwel groei je meer naar elkaar toe, begin je weer met elkaar te praten, bouw je aan iets moois. Ofwel komen oude en nieuwe ergernissen naar boven en barst de bom.

Veel hangt af van hoe de relatie voordien was, maar dag in dag uit met elkaar samenleven, zet grote spanning op een relatie. En de crisis is nog niet voorbij.

Kleine irritaties worden explosief materiaal

Hij laat zijn sokken slingeren, zij tokkelt ‘de hele tijd’ op haar telefoon, hij ruimt de tafel nooit af, zij laat de boel de boel … Die dingen wekken al ergernis onder normale omstandigheden, nu worden ze explosief materiaal. Om nog maar te zwijgen van dieperliggende, sluimerende relatieproblemen.

Geen ontsnappen mogelijk

Er is nu geen mogelijkheid om daaraan te ‘ontsnappen’, behalve dan die noodzakelijke tocht naar de supermarkt of de wandeling in de buurt. De druk vergroot nog door gebrek aan contact met anderen, angst voor het virus en onzekerheid over de toekomst.

Het is vast en zeker een extra beproeving voor relaties die al onder druk stonden. Het is goed dat in te zien en te aanvaarden. Kom je er helemaal niet uit, dan kan bemiddeling een optie zijn.

Hoe kom je deze periode door?

Elke relatie is anders, maar belangrijk is dat je blijft praten en luisteren. Praten om je innerlijke behoeften over te brengen. Luisteren, écht luisteren, om de ander te begrijpen.

Achter elke vraag of opmerking zit een persoonlijke behoefte. Als je iets vraagt, leg dan ook uit waarom jij het belangrijk vindt dat het gebeurt. Bijvoorbeeld: je wil dat jullie het huis netjes houden omdat dit jou een gevoel van orde en structuur geeft. En daar word je rustig van. Vraag daarvoor begrip van je partner en je kinderen.

Kijk eerst bij jezelf wanneer je iets vraagt of zegt. Wat zit er voor jou achter? Wat is je diepere drijfveer? Geef dit ook mee aan de ander. En luister of vraag ook naar de onderliggende motivatie van de ander. Misschien denken jullie er niet hetzelfde over, maar komt er wel begrip. Zeker proberen dus. Het kan zorgen dat de bom minder snel barst.

Zorg goed voor elkaar.

Wouter